Kembang Rampe Kasusastraan Bali Purwa Wewidangan I Buku II/Geguritan Bojog ane Belog

Saking Wikisource
[ 25 ]

1.9 GEGURITAN BOJOG ANE BELOG

Puh Pangkur

  1. Kacerita di gunung alas, katah bojognyane ageng miwah alit, manongos di punyan kayu, pada manamtamin manah, kocap nuju tileming sasih Kaulu, jagate peteng kalintang, maduluran ujan angin.
  2. Ditu I Bojog makejang, mangergerang dinginnyane tidong gigis, gerger-gerger kadi lindu, tumuli sami ngenggalang, ngalih genah lakar tongosnya angiub, polih I Bojog pagenahan, sasoring taru waringin.
  3. Sedek pada mangungsiang, di tongose ane lakar kasayubin, suarannya pada gumuruh, ada len bojog ngatonang, oong di bongkol kayune tumbuh mangumpluk, kadi api masundaran, I Boioy manyengguh geni.
  4. I Bojog pada ngenggalang, mangalih rerencek aking katunjelin, duurin oonge tinumpuk, kupinin lakar kendihang, kenehnyane I Boiog pacang mangidu, keto jani ia kajinang, ban I Kedis duur bukit.
  5. I Kedis tumuli ngucap, "Ih Bojog ento oong nguda upinin, cai liwat belog punggung, boya ja api totonan," Kedise munyine santer ia karungu, nanging tuara kalinguang, I Bojog gati ngupinin.
  6. Kocapan ada manusa, ri sedek I Bojog mangupinin api, gumana maembon ditu, makejang sapangajahnya, I Kedis tekening I Bojog karungu, i jadma nuli mapajar, "Ih ih cai Kedis ririh.
  7. Apa gunane mangajah, jadma tuara uning manampi munyi," I Kedis nuli masaut, "Kadi ucap sang widagda, yadin musuh kene ala patut tulung, malih kadi sabdan ida, sang wus limpad sapuniki.
  8. Lolohe pait rasannya, yan manyusup nyidaang ngilangang sakit, ento nyandang pisan pipil, punika pidaginguya, omonge ento suksemane rahayu, yadin papesune kasar, ento kalintang utami." [ 26 ]
    1. Mara I Kedis ngajinang, I Bojog sayan gati mangupinin, ditu laut ia tuun, gumana mangandegang, I Bojog ne kalintang belog tur pengkung, tusing nawang paundukan, oong kapitaenang api.
    2. Keto tatuian dagingnya, anake ngajahin wong tuna budi, kancan papinehe patut, ento lantas kasengguhang, pitutur melah kasengguh tan rahayu, ne manis kucap melah, rangsukang mandadi sakit.
    3. Ene malu mangincepang, resep-resepang sajeroning ati munyi manis madu juruh, makelo nyakitin basang, yan manyusup suba pedas dadi puruh, tan urung manemu ala peteng lemah nyakit ati.
    4. "Melid guru mangurukang, teken cai muah nyai pada sami, sing nya ada anak asung, tresna olas mangapakang, ene eda nyai cai salah sengguh, panglemek anake ala, pineh-pineh dadi lewih."