kaluen nyanan. Tiang anak suba ngajeng jam satu di kapal. Ibu makta bekel nasi kaput dasa bungkus."
"Inggih yen kenten tiang nunas dumun," aturne Luh Ade lantas kapaon madaar. Luh Purnama saget teka masuryak ben liangne matemu ajak Gek Sri, lantas magelut pada ngempahang kangenne. Salanturne raganne ngecup Gung Nantha saking asih.
"Kali napi rauh Jro Mekel, Tu Ngurah sareng sami? Lan niki sapasira?"
"Oh, ene suba Meina adinne Yan Galang ajak tiang bareng ka Bali aminggu, jani dini masih maan giliran tuah aminggu. Mara lantas pindah ka Rababima. Luh buin pidan payu ngundang iraga mungpung paak?" pasautne Ratna Dumilah ngenalang Meina.
"Kari kuang nem bulan ikatan dinese. Pokokne kayang nika sareng sami musti rauh mriki, nggih Tu Biang? Napi malih Jro Mekel, Tu Ngurah, lan Tu Gek Sri, harus!"
Kenten pasautne Wayan Galang macempleng pesu uli paon, tututina teken adinne. Meina nyalamin lan ngelut Luh Purnama lakar ipahne.
"Maaf, rasanne tiang cara ngipi, ooh, mbok Luh," ucapanne Meina sendu.
"Nah, keto nake, apang enggalan memene nyingal cucu. Sing keto Yan Rempuh? Tingalin ja bapane suba sayan tua. Nanging ane paling bagia pasti adine. Meina matemu teken bapakne, belinne apa buin mimbuh lakar ipahne," pandikanne Gusti Biang Suci.
"Inggih mungpung maosang adin tiange Meina, indayang ja mangkin Tu Ngurah nyaritayang sapunapi pamargine ngetut sekadi surat wasiate," aturne Wayan Galang.
321
