I Drama Gong
Gede Yadnya : "Sawiakti pisan sekadi aturne puniki, I Bapa. Napi kaden ngawinang, jag buduh paling ipun Nyoman Dangin ring I Wayan Kobar."
JroDukuh : "Nah,adeng-adeng malu!Tegarang,bakal liatin." (raris katenungin,betel kacingak raris) "Ooooooooo ... inget, ya,pianake, mawanan dini ngenah ia nolak. Toooo ... toooooo ... muberuberan...."
Bapan Nyoman Dangin : "Jro,Jro...."(Sang Dukuh kagugah,antuk meled bapanipun mangda Nyoman Dangin slamet) "Sapunapiang mangkin,sapunapiang...."
Jro Dukuh : "Nah,da,keweh.Apan,ya,I Wayan Kobar momo adarma solahne, wenang Bapa ngenain srana. Bakal acep Bapa, apang ya gelem kageringan naduk."
Gede Yadnya : "Binih patut punika, gelis margiang Guru."(irika raris Jro Dukuh mamegeng nyikiang kayun bipraya ngeseng sekancan paican Ida I Dayu Datu)
Nyoman Dangin : (Eling ipun ring ddwek)"Yih ... ne ngudiang I dewek dini ....Tong tara jlemane totonan ngarad... cuwing ... sing nyuluh-nyuluhang dewek. Kai makaad." (raris malaib ipun Ni Nyoman Dangin)
Gede Yadnya : "Yih... minab Nyoman Dangin ento malaib-laib, bakal takonin kone. Man ... Nyoman! Ngudiang Nyoman mlaib?"(Nyoman Dangin kemad raris makalah tundun)
Gede Yadnya : "Yih, kenken karasa ... kuang tindih, Bli. Tuah, ja, Bli madewek lacur, nista, Bli katonan anak. Sakewala makita te Bli nyulsulang awak."
Nyoman Dangin : "Lamun ... lamun...."
Gede Yadnya : "Lamun kenken, Nyoman! Dong tegarang, da makulit-kulit, apa buin kulitin Nyoman."
Nyoman Dangin : "Lamun kanggo bana!"
Gede Yadnya : "Ngudiang sing kanggo baan Bli. Bli nyadia
79