Kaca:Makudang-Kudang Drama Bali.pdf/83

Saking Wikisource
Kaca puniki sampun kauji-wacén

Makudang-kudang Drama Bali

matah."

Gede Yadnya : "Aaaah, bes liwat baan Nyoman! Bli, Bli, nyaan keweh nongosang keneh Nyomane ento." (makekalih pada kenyem nekeng ati rumasa di ati soang-soang, raris pada budal)

JroDukuh : "Yih.... Gede! Dadi tumben Gede telat teka. Ne plen suba(2)duang pada pacana teken I Luh."

Gede Yadnya : "Sapuniki, Guru! Sedek tiang mamargi jaga rauh mriki,ring tengah margi Wayan Kobar mamanah ngosa ipun, Ni Nyoman Dangin, Guru! Kandugi ipun kembusang belati. Raris, sabit titiang jantos slamet ipun, Nyoman Dangin."

JroDukuh : "Wayan Kobar, prebekele ento?"

Gede Yadnya : "Patut pisan. Guru!"

Jro Dukuh : "Naaa ... kabenengan Ni Luh taen belet-beletanga sedek ngalap sekar. Keto ne solahne... meh suba liu ngalapang."

Larasati : "Napi ... piragin tiang, asal luh bajang jegeg musti kapaksa kanggon kuraan. Upama ... yen ...."(salah ucem suabawane)

Gede Yadnya : "Da jejeh, Luh! Ngudiang ento jejehang, Luh,ne tiang anggon gena?"

Jro Dukuh : "Beh saja, saja ...." (sareng, Jro Dukuh magalangin) "Yen ngaba kenehe sejati mula ada dogen kantinne. Da ja bes sanget ento pikira, Luh. Aden tutugang malu maca. Luh, nang jemak malu lontare!"

Larasati : "Inggih, jagi ambil tiang. Gede, negak malu ditu, ajeng kopine, De, da kimud!"(raris kambil cakepane, kapaca tur katembangang ring I Gede Yadnya, waluya Sundari kengin suarane gilik rempuh ngamertanin manah)

Gede Yadnya : "... Wewaha...."

Jro Dukuh : "Beh, lung suaran I Gedene, kalangen Guru madingehang. Nah, amonto malu paletang, mani

74