14 | Wayan Sadha
Atma Kasasar
Suba tangai béro di jalan rurungé suba sayan sepi, dagang nasiné ané madan Mbok Inem dengak-dengok sig warungné ané maraab aji séng laad-ladan raab bédéng di proyék Jimbaran. Montor pit wiyadin bémoné pasliwer nganginang lan ngauhang di aepan warungné. Sagétang Mbak Inem nyagjag pesu tur ulap-ulap, mapan ada anak liwat di aepan warungné. Lantas anaké totonan marérén andeganga tur kedenga limané ajaka macelep ka tengah warungé tekén Mbak Inem. Sasubané I Panjul teked di tengah warungé sagétang Mbak Inem nyroscos mamunyi cara kedis bacicané ujanan, tuaraja rérénan makada I Panjul kamegmegan tur bengong tusing ngelah keneh.
“Piyé iki koncomu Mas Badrun? Kok mboten até dugi ngriki (Kénkén dadi timpal cainé I Badrun tusing taén mai?)
“Ah...Badrun! wonten nopo kok Mbak tanglet Mas Badrun niku, wonten keberatan tang Mbak?” (Ah...I Badrun! Ada apa Mbak nakonang Mas Badrun, apaké ada pakéweh?”
“Moso Mas Badrun iku nggadah borongan proyek, tapi sampun dangu mboten wenten tugi ngriki, akeh utange sabejeg kok nggak bayar ?” (Kénkénné bos cainé I Badrun ? Ngorang liu ngelah borongan gegaén kuala tusing taén mai, utangné abejug tusing bayaha?). I Panjul malengok tusing ngelah keneh jag tanpasangkan jaljala tekén Mbak Inem dagang nasiné. Dasar jelma suba liu ngrasang pait pakeh di guminé, di kenehné I Panjul ngrenggeng “To ngudiang dadi pelih anak lén idéwek ané jaljala?”
“Oh, koncoku iku Mas Badrun toh?” (Oh timpal tiangé I Badrun?)
“Yo, moso telung ulan kulo ngentosi kok mboten ngriki,mangkin wis sugih ora gelem teko réné. Dasar wong bromocorah.” (Eem, masak kanti telu bulan icang ngantosang, nak ya nganggeh dini, jani iya suba sugih tusing taén ngenah mai. Dasar jelama pamiratan).
