Kaca:Gita Ning Nusa Alit.pdf/71

Saking Wikisource
Kaca puniki kavalidasi

usuhin nganti bresih.

"Tu Ngurah, kene ko rasanne mandus bareng. Mesraaa, mabukti pesan sayange yen saling usuhin. Lek tiang ipidan nandruhin torise mandus bareng kurenanne."

"Sangkala, sing dadi ngenyek timpal yen tonden tawang kebiasanne, sawireh len desa len adatne, ane madan desa mawa cara. Iraga patut ngajinin siman anake lenan dija ja iraga nongos," kenten pasaur rabinne matueling. Usan masiram, mambuh mabresih, Lale Dumilah ngumbah panganggo lan seprainne lantas sangsanganga di panyemuhanne.

Wayan Rempuh kenyem ningalin pangantene ngumbah seprai lan pakean dalemne, ane nyiriang suba nyalanang swadarmaning alaki rabi. Made Sinar macelig teka nyagjagin.

"Beh, ngantene saget matangi. Tiang magumana bangun semengan apang maan nulungin ngumbah. Biasanne ngantene ten dados magae, napi malih ngumbah."

"Ah Kadek. Masa ngumbah pakean lan seprai dogen sing dadi. Bayun tiange nak kari seger kok. Kaden Luh Ade loyo?" Kenten pasautne Lale Dumilah yadiapin kari marasa kambang tindakanne. Tulang-tulangne merasa keles, bibihne karasa tebel saha paningalanne nagih ngidem nrudu nyawangang kaluihanne nyatu bekel di paturon.

Luh Ade enggal ka paon nyodaang pangantene kopi susu manis. Wayan Rempuh malah sampun nyediang taluh ajak madu anggon nimpalin roti tawar sedak kopine semengan.

"Tumben Ibu nepukin pangantene rajin bangun semengan. Biasanne enu ngorok masaput nganti endag surya," kenten ibu lan ajine ane mara matangi uli bale dangin.

"Aaah Ibu. Setelan jam beker tiange ten dados ubah. Jam lima

65