Kaca:Gita Ning Nusa Alit.pdf/233

Saking Wikisource
Kaca puniki kavalidasi

jukut bayem masayur bening ajembung saking sedukne. Saget agerung montore teka. Gusti Ngurah tuun uli montore lantas maekin okanne.

"Eh he he he Nantha, mara matangi napi dereng maan bubuk? Ampun maem?" Pepasihne saha nyakup-nyakupang tanganne di arepan okanne ane ngrejat mireng ajinne.

"Nggih, sami wau pada matangi. Ibu nika kari ngajengang," pasautne Meina alon. Gusti Ngurah ka kamar ngejang tasne saha magenti pakean lantas pesu maekin rabinne.

"Ngujang mara madaar Bu, kaden ne suba jam tengah telu?" Patakon rabinne.

"Aaah tunian wenten tamiu, tiang lebihan naar jaja. Buina Tuagung ane antiang ngajeng telaat rauh. Napi sampun ngajeng di kantor? Utawi tamiune teken nasabahe?"

"Kadung torne mreksa pinjaman. Jam satu singgah di rumah makan be bakaran. Ada pesan karper, sate gurami, pecel lele. Basange dadi seduk. Nyud makelo sing taen naar pesan karper cara dugase di Cakranegara," pasaurne Gusti Ngurah nerangang.

"Beh, kaden ragane dogen nyud? Tiang masih meled, nanging di pasar ten wenten anak ngadep be karper utawi be bacakan lenan. Malah deriki liunan wenten be pasih."

"Nah, sedeng melaha ja tiang meli busan be karper patpat. Ento di montore enu idup mawadah ember. Lebengin ane paling gede malu aukud, sisanne depin lebin malu di telagane. Tiang nyud pesan naar pesan karper pegaen dendane pedidi." Kenten Gusti Ngurah saha nunden David ngaba karpere kapaon aukud, ane tatelu kalebin di telagane.

"Niki Bu, sampun ane paling gedena, cukup anggon awai," raosne


233