Madupdupang silih gelut
Masuara i penalikan
Ping pitu sawang nanginin
Anak agung
Matangi keweh matinggal
41. Nupdupang sambil patelanan
Ngembus tangan manatakin
Panagsaya ketangehang
Yan ida polih matangi
Wiakti sang Satyawati
Tan mangde nangis mangelut
Dening tong dadi pasah
Punika ne kajerihin
I Dewa agung
Patelanan nyangka angkihan
42. Wau tedun kadi rikat
Lancingane nu makilit
Keweh yan pacang ngelasang
Irika mengambil keris
Maneres raris mamegatin
Tan pangitung sutra alus
Masongket babintangan
Nyerebet atengah lebih
Kari engsut
Sampun malih kabecikang
43. Sampun masuk maring karas
Bulak-balik atine sedih
Raris mangunggaang canang
Ganteme anggen mekelin
Tangane silih galengin
Dampingin karase alus
Merayu sambil saling rangkul
Berbunyilah tanda waktu
Tujuh kali sebagai membangunkan
Anak agung
(ketika) bangun sukar akan pergi
Menidurkan dengan perlahan-la-
han
Melepaskan tangan yang dipakai
bantal
Khawatir ketahuan
Jika beliau bangun
Sesungguhnya sang Satyawati
Tidak urung merangkul dan menangis
Sebab tidak bisa berpisah
Itu yang dikhawatirkan
I Dewa Agung
Ngatur nafas perlahan-lahan
Baru turun amatlah sulitnya
(Sebab) ujung sarungnya masih
terikat
Sulit bila akan melepaskan
Saat itu beliau mengambil keris
Menyerat untuk memutuskan
Tidak memperhitungkan kain su-
tra halus
Bersongket seperti bintang
Melambui lebih dari setengah
Yang masih tersangkut
Sudah diperbaiki kembali
Sudah dipaparkan di dalam surat
Bolak-balik hatinya sedih
Lalu mengunyah sirih
Dibekali dengan sepahan temba-
kau
Tangannya sendiri dipakai bantal
Didampingi dengan surat yang in-
dah
22