Kaca:Geguritan Kendit Birayung.pdf/130

Saking Wikisource
Kaca puniki kavalidasi

(kemudian) pergi keluar halaman istana.


9. Setibanya di halaman istana, 47a

putri Cina semua menangis,

Ki Demat mencium kaki,

Jayengpati berkata,

wahai Nyawa anakku,

apa sebabnya (kamu) kembali,

Widanigara menyembah,

berkata sambil menangis,

menjelaskan,

sebabnya (mereka) semua
kembali.


10. Sangat jelas olehnya mengatakan,

tidak kurang dan tidak lebih,

Sultan Arab sangat kasihan,

segera diajaknya masuk,

menuju ke dalam istana,

setibanya di istana,

segera memanggil putranya,

Rahaden Banjaransari,

kemudian datang,

menghadap kepada orang
tuanya.


11 Sultan berkata pelan,

wahai, Suwongsa anakku,

Widanigar yang datang,

bersama dua puluh orang gadis,

menyerahkan jiwa raganya,

kepamu anakku,

sekarang kamulah yang



kesah mdhal saking jaba.


7. Sarawuhe maring
jaba, 47a

putri Cina samya nangis,

Ki Děmat aras pada,

angandika Jayengpati,

dhuh Nyawa anak mami,

paran karane awangsul,

Widanigar aněmbah,

mahatur winor ring tangis,

angatura,

marmine sami wangsula.


10. Darta de nira matura,

ri tuna datan lawih,

lintang awlas Sultan Arab,

sagrah angajak umanjing,

marahing dalem puri,

sarawuhe ring kadatun,

aglis ngěsengin putra,

Rahaden Banjaransari,

nulya parěk,

mara maring jeng
ing rama.


11. Sultan alon mangandika,

eh Suwongsa anak mami,

Widanigar iki prapta,

sareng makapung dasih,

jiwane sami,

maring sira anak ingsun,

mangke anganggen