Kaca:Geguritan Sewagati.pdf/59

Saking Wikisource
Kaca puniki kavalidasi

punika munggah ring tulis,

tusta lampus,

tan surud tekaning pejah.


162. Sampun puput ia manyurat,

inuletan sutra wilis,

tumuli raris ngenjuhang,

niki biang bakta mulih,

urup bungane puniki,

ni rangde ngenjuhang wakul,

Ni Ketut raris nyekarang,

pudake kalawan gambir,

dahat harum,

dipusunge kacelekang.


163. Ni rangda alon angucap,

deriki mirah biang pamit,

Ni Sewagati angucap,

margi biang apang becik,

tan kocapan ring margi,

Ratnasemara kawuwusan,

jumah sedek netes wayang,

kanggen nyalimburang sedih,

tuhu luung,

mapindan dewi Supraba.


164. Yan katon biange perapta,

I Ratnasemara nyagjagin,

age rauh ko ibiang,

wiakti rauh gelis,

I Ratnasemara semu kenyung,

sapunapi kanten ipun,

i rangda alon angucap,

niki pamales pawosan,


itu yang diungkapkan dalam surat,

rela mati,

tidak mundur menghadapi ajal.


Setelah selesai menulis surat,

dibungkus dengan kain sutra hijau,

lalu disodorkan,

"Ini ibu bawalah pulang,

penukar bunga ini,"

si janda menyodorkan bakul,

Ni Ketut lalu menyuntingkan,

pudak bersama kembang gambir,

sangat harum,

disisipkan pada sanggulnya.


Si janda berkata pelan,

"Tinggallah anakda ibu mohon diri",

Ni Sewagati berkata,

"Jalanlah ibu baik-baik",

tidak diceritrakan dalam perjalanan,

disebutkan Ratnasemara,

di rumah sedang mengukir wayang,

untuk menghibur kesedihan,

sungguh indah,

berbentuk dewi Supraba.


Ketika dilihat ibunya datang,

I Ratnasemara menyongsong,

"Syukur ibu telah datang,

sungguh cepat datangnya",

I Ratnasemara tersenyum,

"Bagaimana kelihatannya dia",

si janda menjawab pelan,

"Ini balasannya bacalah",


58