Kaca:Geguritan Mayadanawa.pdf/43

Saking Wikisource
Kaca puniki kavalidasi

(127) Mangda maputra i ratu,

tan pegat wangsane luih,

anggen titiang panjenengan,

I Mangku ya masesangi,

raris kapenekang ida,

maring jron-dewa malinggih.


(128) Mapangangge sarwa luung,

ditu tan katunan mangkin,

upakara aturanga,

nora lad bakti magusti,

tan ucapen to suenia,

sampun tumamirang mangkin.


(129) Wus mahyun samara wau,

miwah Dewi Malini,

ayu luih wicaksana,

kahalem kahayon hyunyunin,

matur masula kayangan,

ngaturin nyingak-nyingakin.


(130) Ne kasenengin ring kayun,

ibuk kayun dane mangkin,

tan ana reseping nriya,

ban ada pabesen riin,

yuakti ida Sanghyang Indra,

tuara ngicen ngalih rabi.


(131) Eda nyuang anak eluh,

anak eluh lenan wiakti,

tan yogia pawekas ida,

tuara dadi buin mulih,

iba buin tulak ka swargam,

yen nyuang manusa kreti.


(132) Ada manyacad tuhu,

eda iba sandeya wiakti



Agar tuanku mempunyai keturunan,

keturunan yang mulia tidak terputus,

hamba songsong sebagai raja,

I Mangku ia berkaul,

lalu tuannya dinaikkan,

diistanakan di jron-dewa.


Berbusana serba mulia,

di sana tak kurang suatu,

upacara dilakukannya,

tiada kurang cinta berbakti,

tak diceritakan lamanya,

kini telah mencapai dewasa.


Telah lahirlah cinta kasihnya,

demikian halnya Dewi Malini,

rupawan dan bijaksana,

amatlah dipuji-puji,

abdi kahyangan lalu berkata,

mempersilakan untuk melihat-lihat.


Yang dicintai dalam hatinya,

kini ia merasa sedih,

tak ada yang disetujuinya,

karena ada pesan tempo lalu,

dari Hyang Indra,

tiada mengijinkan untuk mencari.


Janganlah memperistri gadis,

atau wanita yang lain,

tak patut di kemudian harinya,

tiada jalan untuk kembali pulang,

jika kau pulang ke sorga,

bila memperistri manusia biasa.


Sungguh ada yang mencela,

jangan kau mendurhakai,