Kaca:Geguritan Mayadanawa.pdf/33

Saking Wikisource
Kaca puniki kavalidasi

bareng cai tekening somah,

da buin belas,

teked to di gumi Bali,

wastu cai kasadian.


(93) Keto pawacanan ida yuakti,

Sanghyang Indra,

Sang Mayadanawa,

krana ngiring wacanane,

nanging kaliwat ibuk,

pada ditu ya ngabakti,

ring Ida Sanghyang Indra,

mangkin gelis sampun,

ring kaloping kacelupang,

makadadua,

mamargi Hyang Sacipati,

tan katon tui ring dalan.


(94) Antuk kotamaning ida yuakti,

saget prapta,

wonteneng kayangan,

irika reke klopinge,

pejang ida sampun,

ring kayangan Besakih tui,

rauh I Masula,

ngaraning pamangku,

ya masulaning kayangan,

mangkin nyampat,

ban teleb manah astiti,

matetelah sanekan sadia.


(95) Di jron-dewane sai-sai,

mangarcana,

ngupeti hyang dewa,

luih matuang nyabran gawene,

matetalah manyapuh,






kau bersama dengan istri,

jangan berpisah lagi,

sampailah di Bali,

moga-moga kalian berbahagia.


Demikianlah sabdanya,

Hyang Indra,

Mayadanawa,

akhirnya manuruti segala nasihatnya,

tapi alangkah sedih hatinya,

di sanalah mereka langsung menyembah,

ke hadapan Hyang Indra,

kini segeralah,

dimasukkan di dalam keloping,

kedua-duanya,

Hyang Sacipati lalu berangkat,

sungguh tak tampak di jalanan.


Karena amat sucinya,

tiba-tiba sampailah,

di kahyangan,

di sanalah kloping itu,

telah ditaruhnya,

di kahyangan Besakih ,

datanglah I Masula,

nama seorang pemangku,

ia adalah abdi dewa di kahyangan,

kini lagi menyapu,

dengan penuh keyakinan,

berbakti setiap saat.


Sehari-harinya di jron-dewa itu,

bersemadi,

memohon kepada dewa-dewa,

setiap hari bersujud,

berbakti dan menyapu,





34