Kaca:Kembang Rampe Kasusastraan Bali Purwa Wewidangan I Buku II.pdf/178

Saking Wikisource
Kaca puniki kavalidasi

1.57 GEGURITAN RUSAK BANJAR

Puh Sinom

  1. Sampun katur ring I Tuan, Kimosaris Banyuang1, rauh madabdaban reko, Ida Ngurah jagi sisip, muah kliang petang diri, Made Guliang wastanipun, Ida I Kamasan, Ida Kaler Kayuputih, dadi milu, iwang ida makta raga.
  2. Kaulane mapinunas, ngiring ida kapisisip, tong dadi belas ang reko, manah kaulane sami, muwuh manggae sisip, I Tuan Klungkung bendu, sampun katundung budal, ida kaula sami, tan kawuwus, pamargin idane budal.
  3. Kocapan dane I Tuan, Residening Banyuangi, kari ring puri angraos, ring Ida Sri Narapati, tangarin malu dini, titiang nunas suradadu, ne pacang mangejuk ida, nawi ida mangriinin, mai ngamuk, yatnain dane I Tuan.
  4. Yen mangda twara many andang, punggawane nyaga dini, jani titiang jagi ngentos, asistene ka Banyuangi, saur punggawane sami, kewala titiang nu idup, ngiring pacang nanggungang, sameton Tuan i riki, yadian rauh, titiang mangiring mapalpal,
  5. Dadi dane lebih kenak, inggih titiang mangkin mulih, sampun mangunggahin ejong, pamargine sada gelis, tan kocapan di margi, rauh ring Banyuangi sampun, raris mangetok kawat, manunas Kumpeni gelis, pacang ngejuk, ne karaos sisip di Banjar.
  6. Tàn kocap mangkin I Tuan, Komisaris Banyuangi, di Bali kocapan reko, kaulane tedun sami, manyaga di margi-margi, ring purin Ida Sang Prabu, kalih jeron I Tuan, sampun sami katangarin, tan kawuwus, tingkah kaulane yatna.
  7. Kocapan mangkin ring Banjar, disampune teka mulih, nalih Ida mangraos, ngandika manaen pelih, "Kenken pada baan jani, tan urungan dadi awu, tan wangde kabakatang, masih payu bakal sisip, yan tuah patut, singnya dadi pagaenang.

175