Kaca:Kembang Rampe Kasusastraan Bali Purwa Wewidangan I Buku II.pdf/116

Saking Wikisource
Kaca puniki kavalidasi

109

  1. Tan sipi sukane nira, ken Rajapala arabi, istri lewih ayu anom, saking kenran surapsari, arane Sang Sulasih, mangke tang atonang mantuk maring alas aronron, anjajah mukti karasmin, sarwi amburu, umider tengahing alas.
  2. Wus lami sira ring alas, kalingsih-lingsih ken Sulasih, sampun sihnia wus amobot, angucap kalawan swami, paran polahe kaki, sira tan aptia umantuk, arseng tengaheng alas, apa kang pala kapanggih, ndatan kahitung, anake ring garbawasa.
  3. Pun Rajapala kemengan, metu sabda ngasih-asih, mas mirah ingsun sang anom, luput manira mas kwari, sira tan aptia mulih, ing nmangke papareng mantuk, maring Singapanjaron, tan kawarna sira ring margi, sampun rawuh, ring umahe Rajapala.
  4. Sampun tutug ulanania, rarene ring wteng umijil, maprabawa lewih kawot, remrem kjer Sanghyang Rawi, dulurin riris alit, teja guling lan kekuwung, gereh pwaya magenturan, sumiok puspa sarwa merik, saha weda, sloka sruti ring akasa.
  5. Akeh wong hanaaninggal, tingkahing prabawa lewih, lanang wadon pada bengong, hana angucapeng hati, paran cirining gumi, yen ala kalawan ayu, hana angucap alon, iki cihnaning amanggih, kang rahayu, tuturan anake kuna.
  6. Tan kocapan puniki, Rajapala kocap malih, tan sipi suka ing arta, putrane wus tigang sasih, lwir kanaka sinangTing, teyame ngawanang luwung, lanang wadon manggawokang, kasmaran pada ningalin, katah lutut, pada tong lalis matinggal.
  7. Sakatahe wong negara, menak jaba pada asih, prapta pada mangenot, larene kalintang pekik, pada lengleng mangu tan sipi, kadi Sanghyang Smara nurun, bagus tan papadeng rat, pantes putran Sri Bupati, ngempu jagat, ngawisesa kang buwana.