Kaca:Geguritan Jayaprana.pdf/44

Saking Wikisource
Kaca puniki kavalidasi

145. Jro Bandesa jani kocap, luh muani pada ngeling, ne muani ia manoho, duh Dewan Bapane Ratu, cai Nyoman Dewan Bapa, baya lalis, cai mangalahin Bapa.

Diceritakan sekarang Jero Bendesa, laki-istri menangis, yang laki-laki berkata, "Duhai, mustikaku Jayaprana, nakda Nyoman, yang kujunjung, sangat tega, nakda meninggalkan ayah.

146. Ibi puane kantenang, Bapa sukane tan sipi, buka tong mamanggih kaon, sayang antuk Anak Agung, apa ja dosane mirah, ne ne mangkin dija ja kaukin Bapa.

Kemarin, lusa, kulihat, saat itu ayah sangat senang, rasanya tak akan mendapat celaka, Raja sayang kepadamu, apakah kesalahan nakda, saat ini, di mana panggil ayah."

147. Tumuli tatas nihina, teka parekan mangalih, kapangandikaang ka jero, antuk Ida Anake Agung, I Layonsari majalan, ne ne mangkin, sampun rauh maring pura.

Hari pun sudah siang, datang utusan memanggil, I Layonsari dipanggil ke istana. oleh-Sri Paduka Raja, I Layonsari lalu berjalan, saat ini, sampailah ia di istana.

148. Anake Agung ngandika, tekening I Layonsari, aduh Dewa nyai Nyoman, liwat bane tutug lacur, tuara katuduh di jaba, ya ka puri, katuduh i nyai Nyoman.

Raja lalu bersabda, kepada I Layonsari, "Aduh, juwitaku Nyoman, sangat dirundung malang, tak dibolehkan kau di luar, harus ke istana," demikian titah baginda.

149. I Layonsari belbelan, manyumbah raris mangeling, pesu munyine nyalesos, titiang pamit ringi I Ratu, titiang tumut pramasatia, ne ne mangkin, Anake Agung ngandika.

I Layonsari mengeluh, menyembah seraya menangis, keluar perkataannya nyelentuk, "Hamba tak menuruti titah baginda, hamba ikut membela pati, saat ini," Raja lalu bersabda.


45