20. Tan pendah deling kencana,
mawasta I Layonsari,
I Jayaprana kaleson,
ngatonang daane ayu,
kocap pianak Jero Bandesa,
uli kangin,
magenah di Banjar Sekar.
Tak ubahnya patung mas,
bernama I Layonsari,
I Jayaprana berasa lesu,
memandang gadis jelita,
dikatakan puteri Jero Bendesa,
dari Timur,
tinggal di Banjar Sekar.
21. I Jayaprana tuminggal,
liate ngamaling-maling,
I Layorisari kocapan,
usan mabelanja mantuk,
sareng roange di jalan,
ia pabisik,
nakonang I Jayaprana.
I Jayaprana memandang,
pandangan matanya mencuri-curi,
diceritakan I Layonsari,
selesai berbelanja lalu pulang,
bersama temannya di tengah jalan,
mereka berbisik-bisik,
menanyakan I Jayaprana.
22. Wang apa anake busan,
tarunane bajang cerik,
I Ketut sumaur alon,
makrempiang munyine alus,
tan wenten titiang manawang,
rupa becik,
baguse ngenyudang manah.
"Siapa orang yang tadi itu,
teruna yang kecil itu?"
I Ketut menjawab pelahan,
nyaring suaranya halus,
"Sungguh aku belum tahu,
wajah tampan,
eloknya menggiurkan hati.
23. I Jayaprana ka pura,
satindak manolih-nolih,
Anake Agung di jero,
mijil ping ro ida alungguh,
Anake Agung ngandika,
ia te nani,
suba ke nani ka jaba.
I Jayaprana ke istana,
setiap langkah menoleh,
Raja di dalam istana,
duakali baginda keluar terus duduk,
Raja bersabda,
"Hai kau.
sudahkah kau keluar?
24. I Jayaprana manyumbah,
sampun ko titiang ngalingling,
wenten asiki kemaon,
rupan ipun tuhu ayu,
kocap pianak Jero Bandesa,
uli kangin,
magenah di Banjar Sekar.
I Jayaprana menghormat,
"Hamba sudah melihat,
ada hanya seorang,
rupanya sangat cantik,
dikatakan putri Jero Bendesa,
dari Timur,
tinggal di Banjar Sekar.
18