23
55. Jikalau binatang dia bisa sama
mengerti, menerima orang
kasihan, tetapi berbeda bunyinya,
perasaannya sama, karenanya
bisa diajarkan memang sejati
sasaran manusia begitu ajarannya
sejati.
56. Nak sekarang bapak meminta
tolong, kepada sahabat binatang
semua, buat minta air susu,
lalu beliau berkata, kamu
binatang semua sekalian,
bapak minta anak, supaya bisa
masih bernyawa.
57. Nah kasianilah anak kecil ke
sengsara, ibunya sudah mati,
disusui di sini dengan air
susu, bintang semua mendengar,
singa bangun meloncat, memanggil
kijang, kebetulan ia beranak
kecil.
58. Dia I Kidang mendekati Mpu Dibiyaja,
bersedia akan menyusui, Mpu Dibiyaja
berkata,"Siladri ke sana serahkan,
anak kami sekarang," Siladri
menuruti, I Kidang tidur
menyusui.
59. I Siladri amat tenang menunggu,
anaknya menyusu ngelanting
sampai tidur lelap.
i kidang bangun perlahan-
lahan.
Empu Dibiyaja berkata lagi,
Yadin sato ya bisa sama
ngresepang, manampi anak
asih, kewala bina munyinnya,
pangrasannyane tunggal,
kranannya dadi ajahin,
apan tui sasaran jadma,
keto tatwan nyane jati.
Nah ne jani bapa ngidihang tulungan,
ring kadang burone sami,
buat ngidih ompehan,
Raris ida ngandika,
Iba buron sareng sami,
bapa ngidih panak,
pang sida enu urip.
Nah olasin anak cerik kanarakan,
memennya suba mati,
panyonyoin dini mpehan,
Burone pada ningehang,
singane bangun maningkrik,
ngwangsi tin kidang, dening
ya manakan cenik.
Ya i kidang nesek Mpu Dibiyaja,
nyadia pacang manyonyoin,
Mpu Dibiyaja ngucap, "Siladri
kema serahang," panak
caine ne jani, Siladri ngiringang,
kidange medem manyonyoin,
I Siladri lintang lega mangantenang,
pianake manyonyo nglanting,
knati pules malepehan,
kidange bangun nelanang.
Mpu Dibiyaja ngucap aris,