Kaca:Geguritan Bagus Umbara.pdf/121

Saking Wikisource
Kaca puniki kavalidasi

nah jani suba tahanang,
bane mamiwal i guru,
meling dugase manyembar,
raden mantri,
pesune enu sengsara.

507. Embok liwat mapangenang,
bandata dini sakit,
nawi kapirengan reko,
antuk bibi muwah guru,
di Bali tur wargi basa,
bascong polih,
dane ring sang prabu Jawa.

508. Sami dane ngodepira,
lokane di selat pasih,
katekan sungkane kawon,
dadi embok tan pasemu,
mirib embok dumadakang,
sangkan jani,
sedih emboke tan pasah.

509. Embok jani mangorahang,
munyin embok teken nyai,
nanging da ngwerayang
reko,
nawi weruh de sang prabu,
embok teked mani puwan,
ring i beli,
dane pacang gelis teka.

510. Nawang Taro sahur sembah,
inggih embok titiang jerih,
byana titiang blebeh reko,
nawi embok selang kayun,

memanggil-manggil,
ia sekarang hamba rasakan,
maka menolak ayahanda,
ingat sewaktu menyembar,
tuan putra,
kelihatannya masih sengsara.

Sesudah liwat kanda
menyesal,
karena dia di sini sakit,
barangkali kedengaran
katanya,
bersama ibu dan ayah,
di Bali banyak tetangga
tahu,
kebetulan dapat,
beliau pada raja di Jawa.

Semuanya beliau menjual
kita,
lakonnya antara samudra,
kedatangan sakitnya berat,
seperti kakak kurang ajar,
barangkali kakak yang
menyebabkan,
makanya sekarang,
susahnya kanda tak
berhingga.

Kanda sekarang membilang,
kataku pada adinda,
tapi jangan membilang,
barangkali datang tuanku
raja,
kakak sampai besok lusa,
pada kakanda,
beliau cepat akan datang.

Nawang Taro menyahut
sembah,
ya kakanda hamba takut,
kalau hamba membilangnya,

121